22 Şubat 2017 Çarşamba

07:36 -

Mutluluğun 5 Temel Yolu

Tahammülsüzlük sınırında, içsel çatışmalarımda savaş veriyorum. Kimle, neyle, nasıl olduğunu umursamadan. Savaşı ben başlatmıştım fakat başladığım noktayı kaybettiğim için sonunu getiremiyorum. Her şey birikince, gitmeler çekiyor canım.. Hayatım boyunca en hakkını vererek yaptığım fiildi zaten. Ve bu yüzden emin olun fazlasıyla iyi bilirim gitmeyi.. Belki bir kaç cengaver çıkacak ve söyleyecekler "Memnuniyetsizsin!" Hanginiz memnunsunuz?

Hanginiz yaşadığınız şu hayatta gerçekten mutlusunuz?

Maddi durumunuz, manevi boşluğunuz, ilgi eksikliğiniz, sevgiye boğuşlarınız, özgürlüğünüzü feda edişleriniz arasında hanginiz gerçekten mutlu olduğunu anlatabilir bana.

Bir yaşam düşünün, karşınızdakine gösterdiğiniz ilgiyi aynı şekilde geri alamadığınız ve bu nedenle yalnız hissettiğiniz..

Çalıştığınız işinizden hakkınızı alamadığınız fakat başka çareniz olmadığı için devam edip, kendinizi yetersiz hissettiğiniz..

Aileniz sizi sevgi yumağı yapmadığında, kararlarınızı anlamadıklarında ya da sizi gözlerinde asla büyütmediklerini kendinizi o en mutlu çocukluk anından çıkaramayıp, yetişkin olduğunuzu bir türlü kabullenemediğiniz.
Ve bir sürü duygu karmaşası arasında saatlerce debelenip asla çözüm bulamadığınız.

Hatırladınız mı bu hisleri? Fazla yakın değil mi sizce de? Merak etmeyin hepsini aynı özenle, aynı şekilde, eksiksiz ben de yaşıyorum..

Bu yazının sonunda, mutluluğun 5 temel yolunu bulamayacaksınız.. İnanın bende fazlasıyla açıklamayı isterdim. Bir de unutmadan, öyle bir kür olsa zaten hangi yolu, yöntemi işe yarar, herkeste aynı etkiyi mi bırakır bilinmez.. Bence zaten baştan bu ihtimalde vazgeçelim sayın okurlar.. Belki de unuttuğumuz şeyleri hatırlamak içimizi bir nebze olsun rahatlatacak. Bize hadi artık, nefeslenmeyi bitir ve zamanı yakala dedirtecek.
Fakat üzülerek söylemeliyim ki, burada herkesin yolu keskin bir şekilde ayrılıyor.

Mesela ben neleri mi unuttum söyleyeyim.

Sahip olduğum 11 adet günlük, onlarca yazım, sayısını asla bilemediğim altı çizili kitap cümlelerim bana tek bi şeyi durmadan yüzüme vuruyor.

Herkes gibi olmaya başladığında, sadece bekle. Geri dönmeyi dahi deneme çünkü orası insan özünü derinden yaralayan, hayalleri felçleştiren, normal hayatın içinde seni yavaşca öldüren bir yol. Eğer başka yolun yoksa, bu söylediğimden sonra geri dönmeyi de aklından çıkardıysan, yeni bir yolu ellerinle yarat. Sadece sana ait olan o yolun sonunda, seni tamamlayacak şeyi, kimseyi ya da o ışığı bulacaksın. Aklın aynan, yüreğin rehberin olsun. Bir gün tamamlandığında dönüp o ilk sana bak ve gelişimininin hakkını vererek kocaman gülümse.

Biliyor musunuz ben öyle hazırım ki yolumda ışık aramaya ve yeniden keşfetmeye. Hiçbir şeye sahip değilim ama fazlasıyla hazır hissediyorum. Nedendir bu cesaret bilinmez..

Ve siz değişiminiz için hayallerinizi tekrar hatırlayacaksınız, ben bunu fazlasıyla umuyorum..

An itibariyle avazım çıktığı kadar bağırabilirim!!

Şimdi mutluluğun 5 yolu bok yesin!!